تکنولوژي راهحل تمام مشکلات نيست؛ در واقع در بسياري از موقعيتها حتي ميتواند شرايط را بدتر هم بکند. شايد هيچ جايي به اندازه اقتصاد بخش سلامت چين نتواند به وضوح اين کشمکش ميان تعهد تکنولوژي و پتانسيل همچنان تکامل نيافته آن را نشان دهد.
به گزارش آی تابناک : شايد هيچ جايي به اندازه اقتصاد بخش سلامت چين نتواند به وضوح اين کشمکش ميان تعهد تکنولوژي و پتانسيل همچنان تکامل نيافته آن را نشان دهد. در واقع به همين دليل هم هست که با وجود سرمايهگذاريهاي گسترده و چشمگير در بخش تکنولوژي سلامت چين توسط افرادي مانند «جک ما» (موسس شرکت بزرگ تجارت الکترونيک عليبابا)، نتيجه بهدست آمده براي سرمايهگذاران و بيماران قابل قبول نيست. يکي از مهمترين اتفاقات در فضاي درمان از راه دور چين Ali Health است؛ زيرمجموعهاي از شرکت مادر عليبابا که در واقع بازوي سلامت و تندرستي آن است. با استفاده از تجارت الکترونيک، بزرگ دادهها و رايانش ابري در اکوسيستم عليبابا، Ali Health سرويسهاي مختلف در زمينههاي دارويي، بهداشتي و سلامتي را از طريق يک شبکه آنلاين و آفلاين به کاربرانش ارائه ميکند. حالا گزارشهاي اخير مجله بلومبرگ در اين زمينه نشان ميدهد قيمت سهام Ali Health تا بيش از 70 درصد کاهش يافته است. کارشناسان معتقدند اين اتفاق تا حد زيادي به اين دليل رخ داده است که پلتفرم Ali Health تلاش کرده تا نشان دهد که ميتواند اعتماد کافي ميان بيماران و تجربه درمان و سلامت مجازي ارائه شده در اين شبکه را ايجاد کند.
سيستم سلامت و درمان چين ميتوانست پلتفرمهاي مهم و جديد تکنولوژي را در زمينههاي مختلف درمان شخصي، درمان از راه دور، صدور نسخه تمديد دارو و پروندههاي درماني الکترونيک بهکار بگيرد، اما يکي از درسهاي دردناک از تلاشهاي آمريکا در استفاده از تکنولوژي در درمان و سلامت اين است که اگر تکنولوژي تمام فرآيندهاي قديمي را از بين ببرد، ارزش آن براي بيمار، پزشک و پرداختکننده خدمات درماني کمرنگ ميشود. اين موضوع بهخصوص وقتي درست است که تکنولوژي عوامل انساني را در ارائه دلايل اينکه سيستم درماني موجود کافي نيست، در نظر نگيرد. در چين بهترين دليل براي جلب اعتماد بيماران اين است که ايده حمايت از بيماران به شکلي نشان داده شود که تعاملات ديجيتالي ميان بيماران و پزشکان درست بهراحتي تجربه فيزيکي و حضوري آنها خواهد بود.
شايد مهمترين چالش پيش روي تکنولوژي در سيستم درمان و سلامتي فعلي چين اين است که پلتفرمهاي ديجيتالي جديد هم با تکرار مشکلات سيستم درمان سنتي اين کشور از قبيل ناکافي بودن بودجه دولتي براي بيمارستانها، حقوق ناکافي پزشکان، ناکافي بودن تعداد پزشکان و کادرپزشکي آموزش ديده و شکاف ميان بخشهاي مختلف زنجيره درمان و سلامت، مواجه هستند. همه اين مشکلات در زماني اتفاق ميافتد که چين دو چالش مهم در ساختار درمان عمومياش دارد؛ از يکطرف جامعهاي که به سرعت سالخورده ميشود و از طرف ديگر معضل چاقي که بسيار جديتر از آنچه جوامع غربي در عصر مدرن با آن روبهرو هستند، بهنظر ميرسد.
چطور ممکن است تکنولوژي بتواند در يافتن کمبودهاي عميق بودجه به سيستم درماني چين کمک کند؟ در ابتدا مهمترين موضوع آن است که بسياري از هزينههاي درماني در چين بيش از حد توان شهروندان است. در نتيجه تکنولوژيهايي که به افراد کمک ميکنند تا درک بهتري از انتخابهاي پيشروي خودشان داشته باشند و تصميمگيريهاي دقيق و راحتتري براي پرداخت داشته باشند، ميتوانند بسيار راهگشا بوده و موردتوجه قرار بگيرند. منابع آنلاين، انجمنهاي آموزشي مجازي براي بيماران و پلتفرمهاي ديجيتالي درمان و سلامت که به بيماران کمک ميکنند با آگاهي بيشتري تصميم بگيرند که در نهايت به صرفهجويي بيشتر در هزينههاي درمان و البته حذف واسطهها منجر خواهد شد. اين روند در نهايت ميتواند به افزايش اعتماد بيماران و سيستم درماني چين به پلتفرمهاي ديجيتال و تکنولوژيهاي جديد کمک کند.
علاوهبر اينها، تکنولوژي در حوزههايي مانند درمان شخصي ميتواند کمک کند که دولت چين روي مداخلات و درمانهايي متمرکز شود که با جلوگيري از درمانهاي غيرضروري و ارائه راهکارهاي پيشگيرانه به افراد، بهطرز چشمگيري هزينههاي درمان عمومي را کاهش ميدهند. اگرچه در کوتاه و ميانمدت سيستم درماني چين بهتدريج به سمتي ميرود که بايد با کمبودهاي مالي شديد مواجه شود که حتي تکنولوژي هم نميتواند با سحر و جادويش آنها را حل کند. در واقع بسياري از اين پلتفرمهاي تکنولوژيک در کوتاهمدت حتي باعث افزايش نسبي هزينههاي درمان هم ميشوند. واقعيت ناخوشايند اين است که هرچه تکنولوژي راهکارهاي صرفهجويانه را به سيستم درماني و سلامتي چين ارائه دهد، اما تا زماني که دولت چين بهطور اساسي و جدي منابع مالي بيشتري را به بيمارستانهاي عمومي اختصاص ندهد، همچنان بار هزينههاي سنگين درمان روي شانههاي مردم اين کشور باقي خواهد ماند.
حالا نقش تکنولوژي در نشان دادن کمبود شديد نيروي انساني در سيستم درماني چين چيست؟ در محيطي که اغلب پزشکان بيمارستانهاي عمومي و دولتي بهطور متوسط پنج دقيقه زمان براي بيمارانشان صرف ميکنند، ديدن اينکه تکنولوژي چطور ميتواند به آنها براي موثرتر بودن کمک کند، مشکل است. تکنولوژي ميتواند تجربه ناخوشايند بيماران از کمبود نيروي انساني در کادر درمان را بهخصوص با ايجاد امکان مديريت ثبت پرونده الکترونيک، تعيين زمان ملاقات با پزشکان و ثبت نتايج آزمايشات بدوننياز به حضور يک نيرو از کادر درماني، از بين ببرد. با اين حال اما تکنولوژي بهطور معجزهآسايي دسترسي به نيروهاي درماني را افزايش نميدهد، بهخصوص براي سيستمي که در حال حاضر به شدت از عدم هماهنگي نياز به پزشکان بيشتر براي تشخيص درست بيماري و ايجاد رابطه درست و موثر با بيمارانشان، رنج ميبرد.
شکاف ميان جامعه درماني ميتواند با يک اکوسيستم درمان از راه دور قوي مانند آنچه اين روزها در کشورهاي پيشرفته دنيا در حال شکلگيري است، پر شود. اگرچه کمبود انگيزه و اعتماد کافي براي استفاده از اين پلتفرمهاي جديد در ميان مردم چين باعث شده است که آنها همچنان هم براي استفاده از خدمات نه چندان کافي و با کيفيت بيمارستانها و مراکز درماني عمومي و ديدن يک پزشک ساعتها در صفهاي طولاني بايستند. با اين اوصاف شايد هنوز براي آنکه مردم چين در پلتفرمهاي ديجيتالي و تکنولوژيهاي درمان از راه دور حضور پيدا کرده و به شکل موثري از آنها استفاده کنند، کمي زود باشد. اين در حالي است که عامل زمان در حل بحران سيستم درمان و سلامت چين بسيار اهميت زيادي دارد. شايد به همين دليل هم هست که انتظار ميرود استارتآپهاي فعال در حوزه درمان از راه دور در چين بتوانند با سرعت خوبي رشد کنند و به سودآوري برسند. همين استارتآپها ميتوانند بهتدريج رفتار و فرهنگ مردم چين را در مواجهه با پلتفرمهاي ديجيتالي جديد براي حل مشکلات درمانشان تغيير دهند. از آنجا که سيستم سنتي درمان در چين به ضعف ايجاد اعتماد متقابل دچار است، اما شايد اين پلتفرمها و تکنولوژيهاي جديد بتوانند با ايجاد تعامل بيشتر ميان بيماران و کادر درماني و البته افزايش خودآگاهي مردم، کمک بزرگي به حل اين بحران کنند.