بدون شک محتوای ویدئویی ماهیتی تعاملی ندارد و نمیتوان آن را لمس کرده یا با آن ارتباط فیزیکی برقرار کرد اما اکنون یک پروژه تحقیقاتی در MIT این ماجرا را تغییر داده است. آزمایشگاه CSAIL موفق به کشف روشی شده اند که بر اساس آن کاربران قادر خواهند بود اقدام به تعامل با یک ویدئو کرده و حتی اشیای موجود در آن را دقیقا همانند اشیای خارجی لمس کنند.
به شکل ساده معنی دسترسی به این روش جدید این است که اگر در حین مشاهده یک ویدئوی یوتیوب باشید که در آن یک نفر مشغول نواختن گیتار باشد، میتوانید با یک بزرگنمایی سیم های این گیتار را با ماوس خود لمس کنید و حرکت این سیم ها را بر روی ویدئو با استفاده از ماوس خود تماشا کنید! به گونه ای که انگار در حالت واقعی سیم های این گیتار را لمس کرده اید!
روش جدید CSAIL از طریق تجزیه و تحلیل ارتعاشات مربوط به هر شی بدانگونه که توسط دوربین های فیلم برداری متعارف ضبط میشود به شکل جداگانه عمل میکند و بعد از آن توسط الگوریتم طراحی شده توسط محققان تحلیل میشود. در واقع این تجزیه و تحلیل از طریق مشاهده و بررسی 5 ثانیه از ویدئو مرتبط با آن شی خاص بدست می آید و بعد از آن این الگوریتم پیش بینی میکند که آن شی در برابر نیروهای دیگر یا حرکات دیگر چگونه واکنش نشان خواهد داد.
به شکل متعارف این گونه از اقدامات در بازی های رایانه ای و سایر رسانه های تعاملی با استفاده از یک مدل سازی مجازی امکان پذیر است که البته هزینه و زمان زیادی را طلب میکند اما اکنون محققان MIT موفق شده اند که با این روش جدید هر گونه محتوای ویدئویی را تبدیل به یک محتوی تعاملی آن هم در کمترین زمان ممکن سازند.
این محققان توضیح میدهند که برای مثال استفاده از این تکنیک در بازی پوکمون گو میتواند نتایج جالب توجهی به همراه داشته باشد. در این بازی این تکنیک میتواند همه چیز را واقعی تر کند و کاراکترهای بازی قادر به تعامل برقرار کردن با دنیای واقعی اطراف خواهند بود.
این تکنولوژی جدید میتواند تحولی اساسی در بستر واقعیت مجازی و واقعیت افزوده ایجاد کند ضمن آنکه همانگونه که ذکر شد هزینه های ایجاد محتوای تعاملی برای این بسترها را به شدت کاهش میدهد.
