گوشی‌ های هوشمند دنیای سیاست را هم تسخیر کرده‌اند

دو شب پیش، زمانی که ارتش ترکیه اولین مراحل کودتای البته نافرجام خود را آغاز می‌کرد، حواسش بود که قبل از هر کار دیگری دسترسی مردم به سرویس‌های آنلاین مانند Facebook و Google را مختل کند. اما باز هم شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای پیام‌رسان بودند که به داد دولت ترکیه رسیدند. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور کشور، با استفاده از قابلیت گفتگوی تصویری FaceTime گوشی‌های اپل، با یک شبکه‌ی خبری تماس گرفت و از هوادارانش خواست به خیابان‌ها بریزند و جلوی کودتا را بگیرند.

برای میلیون‌ها نفر از مردم کره‌ی زمین، گوشی هوشمند تلفن دیگر به ابزاری برای کنترل کردن بیشتر بخش‌های زندگی‌شان تبدیل شده است. ما با گوشی‌های هوشمندمان علاوه بر تماس گرفتن با دیگران، به خبرها دسترسی داریم، خرید می‌کنیم، کتاب می‌خوانیم، اوقات فراغت‌مان را پر می‌کنیم و حتی دستگاه‌های دیگرمان را کنترل و مدیریت می‌کنیم. اما نقش دیگری که این گوشی‌ها می‌توانند برعهده بگیرند، هماهنگی و مدیریت رفتارهای سیاسی ماست.

فرقی نمی‌کند مانند نمونه‌ی ترکیه، دولتی بخواهد از قابلیت‌های گوشی‌های هوشمند برای بقای خود استفاده کند یا مانند نمونه‌ی مصر، این مردم معترض باشند که با استفاده از این ابزار فعالیت‌های اعتراضی خودشان را هماهنگ می‌کنند. به هر حال، گوشی‌های هوشمند به ابزار مهمی در ایجاد مهم‌ترین لحظات و رویدادهای سیاسی زندگی ما تبدیل شده‌اند.

اگر اتفاقات چند هفته‌ی گذشته را مرور کنید، بیشتر به اهمیت این ابزار جدید در زندگی روزمره‌ی سیاسی پی خواهید برد. زمانی که نمایندگان دموکرات کنگره‌ی آمریکا تصمیم گرفتند در اعتراض به قوانین فروش اسلحه در مجلس این کشور تحصن کنند، این گوشی‌های هوشمند و ابزار پریسکوپ Twitter بود که تصاویر اعتراض‌شان را به دنیا رساند. تقریبا در تمام مواردی که خشونت پلیس در آمریکا –به خصوص علیه سیاه‌پوستان- به گوش مردم رسیده، به کمک همین گوشی‌های هوشمند بوده است. دیگر کمتر رویداد سیاسی اتفاق می‌افتد بدون آن که گوشی‌های هوشمند ما نقشی در به وجود آمدن یا گزارش کردن آن داشته باشند.