ستاره شناسان در مکان یابی ستاره ها، حتی ستاره های قدیمی، بسیار ماهر هستند. اما آیا این مهارت درباره ی ستاره های ناپدید شونده نیز صدق می کند؟ تعدادی از دانشمندان به سرپرستی بئاتریس ویلاروئل از دانشگاه اوپسالا، برای کشف این سوال روی کار آمده اند.
دانشمندان به مقایسه ی اطلاعاتی که بررسی های انجام شده از آسمان فراهم کرده پرداختند؛ آنها می خواهند بدانند که آیا هیچ منبع نوری (معمولا ستاره ها) در بین این بررسی ها ناپدید شده یا خیر. آنها با بررسی ۳۰۰ هزار منبع مختلف، موفق به کشف تنها یک نمونه شدند، به نظر می رسد که این منبع نور بدون جا گذاشتن هیچ رد پایی، ناپدید شده است.
سوال اینجاست که در صورت دقیق بودن داده های قبلی، چه چیز می تواند دلیل ناپدید شدن یک ستاره باشد؟ ویلاروئل فرض را بر این قرار داده که ستاره های غیب شونده ، به دلیل رفتارهای جوامع پیشرفته ای از موجودات بیگانه به وجود می آید. اما این فرض نیز همانند فرضیه های دیگر چندان معتبر نیست؛ برای مثال یکی از این فرضیه ها به کم نور شدن ستاره هایی اشاره دارد که توسط ابر سازه های موجودات بیگانه به وجود می آید. هیچ مدرک پر قدرتی برای تایید این فرضیه وجود ندارد. بدین ترتیب، دانشمندان برای مفید قرار دادن این داده ها به حیات موجودات هوشمند نیاز ندارند.
