انستیتو کارولینسکا در سال ۱۸۱۰ میلادی به فرمان کارل سیزدهم پادشاه سوئد و نروژ تأسیس شد.
در ابتدا هدف آن تربیت جراحان ماهر ارتش در جنگ فنلاند بر ضد روسیه بود. گرچه پس از آن زمینه فعالیت‌های دانشگاه گسترش یافت و به یکی از مراکز اصلی تولید و تحقیق دانش پزشکی در اروپا و جهان بدل شد.
این مؤسسه از سال ۱۸۹۵ میلادی امتیاز انحصاری اعطای جایزه نوبل پزشکی را در اختیار دارد.
دپارتمان‌های دانشگاه
علوم زیست‌شناسی و تغذیه
زیست‌شناسی سلولی و مولکولی
علوم اعصاب بالینی
علوم و آموزش بالینی
علوم کلینیکی
علوم بالینی، مداخله و فناوری
پزشکی، دندانپزشکی
طب محیطی
پزشکی آزمایشگاهی
یادگیری، انفورماتیک، مدیریت و اخلاق
بیوشیمی پزشکی و بیوفیزیک پزشکی
اپیدمیولوژی پزشکی و آمار زیستی
میکروبیولوژی، تومور و بیولوژی سلول
پزشکی و جراحی مولکولی
نوروبیولوژی، علوم مراقبت و جامعه
علوم اعصاب
انکولوژی-آسیب شناسی
فیزیولوژی و داروسازی
علوم بهداشت عمومی
بهداشت زن و کودک
مجمع نوبل در انستیتو کارولینسکا وظیفه اهدای جوایز نوبل رشته پزشکی را دارد. این مجمع از ۵۰ استاد رشته پزشکی تشکیل شده است.
در بیمارستان دانشگاه کارولینسکا که دانشجویان در آن به آموزش و تحقیق می‌پردازند، برنامه‌های تبادل علمی در سطح بین‌المللی صورت می‌گیرد و این دانشگاه با محققان کشورهایی چون چین، استرالیا، هلند و فنلاند همکاری می‌کند.
از فارغ‌التحصیلان مشهور این دانشگاه می‌توان به "تورشتن ویسل"(Torsten Nils Wiesel)،"اولف ساوانته فون اویلر"(Ulf Svante von Euler) اشاره کرد.
اولف ساوانته فون اویلر: فیزیولوژیست و داروشناس اهل سوئد بود که به خاطر کار روی پیام‌رسان‌های عصبی برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال ۱۹۷۰ شد.
تورشتن ویسل: یک دانشمند برجسته در زمینه فیزیولوژی اعصاب اهل سوئد است که در سال ۱۹۸۱ میلادی موفق به دریافت نوبل پزشکی شد.
موسسه رتبه‌بندی جهانی تایمز، موسسه "کارولینسکا" را به عنوان برترین دانشگاه سوئدی در سال ۲۰۲۰ میلادی اعلام کرد.
منبع : ایسنا
