دانشمندان نام علمی «Oculudentavis khaungraae» را برای این دایناسور انتخاب کرده اند و عمر جمجمه آنرا که کمی بیشتر از 15 میلیمتر طول دارد، نزدیک به 100 میلیون سال تخمین زده اند. تحلیل ویژگی های اسکلتی این دایناسور نشان می دهد که این جاندار دوران بلوغ را سپری می کرده و چشمانی درشت و دندان های ریز و بسیار زیادی داشته است.
محققان صمغ را درون اسکنر مخصوص قرار دادند و با شبیه سازی نمونه سه بعدی جمجمه، اطلاعاتی در مورد شیوه زندگی و عادات غذایی آن به دست آوردند. به گفته آنها ساختار مستحکم جمجمه نشان می دهد که این دایناسور نسبت به جانداران هم اندازه دوران خود، آرواره های قدرتمندتری داشته و از حشرات کوچک تغذیه می کرده است.
محققان این دایناسور را بسیار عجیب توصیف کرده و می گویند ساختار جمجمه، دندان های زیاد و چشمان بزرگ نشان می دهند که این جاندار با وجود اندازه کوچک، یک شکارچی (Predator) بوده است. به گفته آنها خصوصیات منحصر به فرد این دایناسور نشان می دهند که با یکی از قدیمی ترین پرندگان کشف شده طرف هستیم.
کهربا (صمغ فسیل شده درخت)، به خاطر توانایی بسیار بالا در نگهداری از جانداران و گیاهان، در سال های اخیر به دیرینه شناسان در کشف گونه های جدید کمک زیادی کرده است.
به گفته دانشمندان کشف فسیل مهره داران در کهربا اتفاق نادری است و به آنها فرصت می دهد تا کوچک ترین دایناسورها را مطالعه کنند. محققان با پیشرفت تکنولوژی و مطالعه بیشتر فسیل های موجود در کهربا، می توانند خصوصیات زیستی و ساختاری مهره داران باستانی را ترسیم کنند.
منبع : دیجیاتو
