حامد عسگری-آی‌تابناک: موضوع شکنجۀ روبوت ها چیز جدیدی نیست، اما با توجه به وضعیت روبوت ها و شبیه تر شدن هوش های مصنوعی به انسان، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. «تد چیانگ» نویسنده در سال 2010 داستانی در این مورد با عنوان «چرخۀ زندگی اشیاء نرم‌افزاری» (The Lifecycle of software objects, by Ted Chiang) منتشر کرده است.
همچنین از گرایش هایی صحبت به میان آمده است که با عنوان «سادیسم مجازی» از آن‌ها یاد می‌شود و به بررسی رفتار مردمی می‌پردازد که گرایش به آزار و شکنجۀ مخلوقات مصنوعی دارند که «نورن» (norn) نامیده می‌شوند. در مقابل، جنبش‌هایی به راه افتاده است که به نورن‌ها علاقه دارند و بر علیه این رفتار فعالیت می‌کنند.
در 1977، «ترل میدانر» رمانی علمی- فلسفی نوشت به نام ِ «روح آنا کلان» که به موضوع یک «رومبا»ی کوچک اختصاص دارد و موضوع «نگرانی و اضطراب» او در زمانی که یک نفر تلاش می‌کند با یک چکش او را نابود کند را مورد توجه قرار میدهد.
در هر حال، پخش تصویری از یک روبوت که اخیراً توسط گروه «نیروی محرکۀ گوگل بوستون» (Google’s Boston Dynamic) منتشر شده است، بحث های جدیدی را برانگیخته است؛ در این ویدئو که گیف آن را در بالا مشاهده می‌کنید، یک دانشمند ریشو با یک چوب هاکی روبوت انسان نمایی را به عقب هول میدهد و تقریباً آن را به زمین می‌اندازد؛ به احتمال زیاد و آن‌گونه که به نظر می‌رسد، قصد مرد آزمودن میزان توانایی روبوت در حفظ تعادل خود است؛ اما این تصاویر چند ثانیه ای واکنش شدیدی را در میان کاربران وب برانگیخته است. یکی از این کاربران نوشته است که با تماشای این تصاویر به شدت متأثر شده است. برخی ابراز همدلی و سمپاتی نسبت به آن کرده‌اند.
در هر حال، این امر سؤال‌های مهم را پیش می‌کشد: آیا آزار روبوت‌ها صحیح است؟ آیا گرایش احساسی ما نسبت به آن‌ها برآمده از حس کاذبی است که با مشاهدۀ یک موجود انسان‌نما به ما دست میدهد؟ و یا اصلاً این حس ناشی از یک شگفت‌زدگی و تعجب است که مسبوق به هیچ سابقه‌ای نیست؟
منبع: بوئینگ‌بوئینگ؛ بی‌بی‌سی
