لازم به اشاره است که مسافران در اسپیس شیپ 2 ابتدا مسیری را درون محفظه فضاپیما و زیر بال هواپیمای مادر (WhiteKnightTwo) طی کرده و پس از آن از ارتفاعی معین، به سمت فضا پرتاب می شوند؛ در حالی که سرنشینان نیو شپرد مانند فضانوردان ناسا، از همان ابتدا با نیروی پیشران راکت به فضا سفر خواهند کرد.
نحوه فرود دو فضاپیما نیز متفاوت است؛ ساخته ویرجین گلکتیک مانند یک گلایدر در هوا سر خورده و روی باند فرود می آید در حالی که کپسول سرنشینان نیو شپرد با چتر نجات به زمین خواهد رسید.
گفتنی است نیو شپرد به جز تست اول، در تست های بعدی توانسته با موفقیت روی زمین فرود بیاید و در آزمایش اخیر (تست شماره 10) نیز با رسیدن به ارتفاع 106 کیلومتری (66 مایل)، به اهداف از پیش تعیین شده دست یافته است.
ناگفته نماند که نیو شپرد در تست های شماره 8 و 9 به ترتیب تا ارتفاع 107 و 118.8 کیلومتری نیز صعود کرده بود که با نظر مهندسان پروژه و به منظور افزایش طول عمر قطعات، ارتفاع اوج گیری فضاپیمای بلو اوریجین اندکی محدود شده است.