به گزارش آی تابناک : هدستهای واقعیت ترکیبی انواع زیادی دارند و قیمت آنها نیز تفاوت دارد و این باعث میشود که این هدست بیشتر در دسترس باشد. ولی از طرف دیگر Oculus Rift مجموعهی عظیمی از بازیها و تجربههای شگفت انگیزی را دارد و همچنان با گذشت زمان برای آن منتشر میشوند. اگر هنوز نمیدانید که کدام هدست برای خرید بهتر است، در این مطلب این دو هدست را مورد بررسی قرار میدهیم تا به شما در خرید این دو محصول کمک کنیم.
اکثر ما خیلی چیزها را دربارهی این دو قطعهی سخت افزاری میدانیم و با تفاوتهای آنها آشنا هستیم، ولی بهتر است که ابتدا کمی اطلاعات دربارهی این دو هدست به شما بدهیم تا همه با این مطلب آشنایی پیدا کنند:
مهمترین تفاوت میان این دو هدست از لحاظ سخت افزاری فرایند راه اندازی آنها است. در راه اندازی یک هدست واقعیت ترکیبی، تنها کاری که باید انجام دهید وصل کردن یک کابل HDMI و یک کابل USB 3 نوع A به کامپیوترتان است و کنترلرهای واقعیت ترکیبی نیز از طریق بلوتوث وصل خواهند شد. Oculus Rift نیز از کابلهای مشابهای برای اتصال هدست به مانیتور و کامپیوتر استفاده میکند، با این تفاوت که شما به یک پورت USB اضافه برای هر یک از سنسورهای این هدست دارید. این سنسورها برای دیدن دستهها و هدست درون حالت واقعیت مجازی استفاده میشوند.
در ابتدا در Oculus Rift دو سنسور وجود دارد که برای اکثر مکانها کافی است. اگر اتاق بزرگتری دارید و میخواهید در زمان چرخش از بابت این که هیچگونه قطعی در ردیابی این هدست به وجود نمیآید مطمئن شوید، آن وقت به سنسور سوم نیاز پیدا خواهید کرد. همهی اینها به این معنیست که در کل شما به چهار پورت USB نوع A و یک پورت HDMI در کامپیوترتان نیاز دارید و این تعداد از میانگین تعداد پورتهایی که در یک لپ تاپ گیمینگ موجود است بالاتر است و احتمالاً به یک هاب نیاز پیدا خواهید کرد. بسیار واضح است که در اکثر موارد کار با واقعیت ترکیبی ویندوز بسیار راحتتر است.
در حین راه اندازی، هر دوی این هدستها به شما اجازهی انتخاب حالتهای نشستن یا ایستاده را میدهند، که کار را برای آن افراد که زیاد از جای خود تکان نمیخورند را راحت کرده است. هدست واقعیت ترکیبی قبل از وارد کردن شما به Cliff House، از شما درخواست میکند که اطراف خود را نگاه کنید تا اطراف شما را اسکن کند. در Oculus Rift، این مرحله به همین آسانی است، با این تفاوت که در باید در چند حلقه نیز بپرید تا هدست از بابت این که سنسورهای خارجی درست کار میکنند مطمئن شود.
موشن کنترلرها در کیفیت تجربهی واقعیت مجازی نقش بسیار مهمی دارند و هر دو هدست در این زمینه دارای گزینههایی هستند. Oculus Touch به گونهای مهندسی شده است که در دست شما به راحتی جا میگیرد و دارای سنسورهای تمام لمسی است، به این معنی که هر انگشت شما به طور جداگانه ردگیری میشود که به شما قابلیت استفاده از وضعیتها و حرکتهای مختلف میکند. این کنترلرها محکم هستند و قابلیت ردگیری کردن آن به طرز فوق العادهای عمل میکند، مخصوصاً اگر از سه سنسور آن با هم استفاده کنید.
کنترلرهای واقعیت ترکیبی در مقایسه با Oculus Touch قطعاً ظاهر آن معمولیتر است، ولی اگر قصد بازی کردن به مدت طولانی دارید این کنترلرها مناسب و راحت هستند. راه اندازی این کنترلرها بسیار آسان است و در اکثر مواقع قابلیت ردگیری کردن آنها به خوبی کار میکند، و البته تا زمانی که در بازی شما حرکت زیادی وجود ندارد. در آن موقع، کار برای دو دوربین واقع در جلوی هدست سخت میشود و ممکن است حین بازی دستهای خود را ببینید که در هوا معلقاند و در حال دور شدن از شما هستند. در این قسمت Oculus Touch از کنترلرهای واقعیت ترکیبی برتر است ولی باید گفت که کنترلرهای واقعیت ترکیبی در این زمینه نیز حرفی برای گفتن دارد.
یکی از بزرگترین برتریهایی که Oculus Rift نسبت به واقعیت ترکیبی دارد بازیها است. این درست است که مایکروسافت استور دارای شماری از بازیهای با کیفیت واقعیت مجازی است و یکپارچگی آن با SteamVR دست شما را در انتخاب بازیهای واقعیت مجازی بازتر میکند، اما Oculus Rift دارای یک سری عنوانهای انحصاری فوق العاده است که برای واقعیت ترکیبی موجود نیستند، عنوانهایی مانند Robo Recall، Lone Echo و Echo Arena از جمله این بازیها هستند.
خوشبختانه یک راه غیر رسمی برای راه انداختن بازیهای Oculus Rift در واقعیت ترکیبی ویندوز وجود دارد، ولی این راه حل زمان بر است و باید بلد باشید که چگونه آن را راه اندازی کنید. در مطلبی دیگر، به شما آموزش خواهیم داد که چگونه بازیهای Oculus Rift را در واقعیت ترکیبی در ویندوز 10 بازی کنید.
خب، در این جا سوالی مطرح میشود. چگونه مایکروسافت قرار است در رقابت بازیهای انحصاری خودش را به Oculus Rift برساند؟ در ابتدا، این باور وجود داشت که ایکس باکس قرار است نقش بزرگی در واقعیت ترکیبی ایفا کند، ولی این گونه به نظر میرسد که چنین چیزی قرار نیست به واقعیت بپیوندد، حداقل این چیزی است که افراد حرفهای در زمینهی واقعیت مجازی به آن اعتقاد دارند، این افراد امیدوار بودند که در کنفرانس E3 امسال اخباری در این زمینه منتشر شود ولی چنین چیزی رخ نداد. مایکروسافت بدون شک منابع لازم برای شروع یک نبرد بر سر محتوای انحصاری را دارد، ولی به لطف یکپارچه سازی واقعیت ترکیبی با SteamVR و روشهای غیر رسمی بازی کردن عنوانهای انحصاری Oculus Rift، واقعیت ترکیبی به گزینهای ارزان و راحت در بازار واقعیت مجازی تبدیل شده است.
زمانی که مایکروسافت هدستهای واقعیت ترکیبی را معرفی کرد، Oculus Rift و HTC Vive هر دو هدستهای گران با قطعات جانبی گران بودند. بعد از چندین افت قیمت، Oculus Rift مطمئن شد که رقابت بر سر قیمت مشکل بزرگی نیست. باندل هدست Oculus Rift به همراه Oculus Touch به قیمت 400 دلار است، که اگر چیزهایی که در عوض پرداخت آن پول میگیرید را در نظر بگیرید قیمت بدی نیست.
هدستهای واقعیت ترکیبی قیمتهای مختلفی دارند و این قیمتها بر اساس سازنده و فروشنده تغییر میکند. ولی محدودهی قیمت این هدستها چیزی بین 260 دلار (هدست Acer) تا 500 دلار (هدست سامسونگ) است. این باندلها دارای همهی چیزهایی هستند که برای یک تجربهی کامل واقعیت مجازی نیاز دارید، که موشن کنترلرها را نیز شامل میشوند.
اگر مشتاق به وارد شدن به دنیای واقعیت مجازی هستید و میخواهید عنوانهای رده بالا را امتحان کنید، از تمام گزینههای موجود برای واقعیت مجازی این دو بهترین هستند. Oculus Rift کیفیت ساخت بسیار بالا و بازیهای فوق العادهای دارد، ولی از طرف دیگر هدستهای واقعیت ترکیبی ارزانتر هستند و هم زمان تجربهای عالی به کاربر ارائه میدهند. اگر میخواهید عنوانهای انحصاری را بدون هیچ دردسر اضافهای بازی کنید، Oculus Rift گزینهی خوبی است، ولی واقعیت ترکیبی ابزاری چند کاره است که در پلتفرمهای مختلف نیز قابل استفاده است، البته با اعمال تنظیمات درست. از سوی دیگر، اگر به دنبال راه اندازی آسان هستید و تعداد پورتهای USB نیز فاکتوری محدود کننده برای شماست، هدست واقعیت ترکیبی گزینهی مناسبی برای شماست.