هنوز که هنوز است ما چیز زیادی از مغز نمیدانیم. دانشمندان و محققان طی قرن های گذشته کنجکاوی ها و تحقیقاتی را بر روی پیچیده ترین اندام انسانی انجام داده اند اما هنوز برای سوالات اساسی پاسخی دریافت نشده است. مثل این سوال که مغز انسان با این همه انرژی چه میکند و یا چگونه اختلالات در نورون ها یا رشته های عصبی مغز منجر به تاثیر گذاری آنها بر روی هم میشود.
اما گویا محققی در شرکت IBM موفق شده است مبنایی برای پاسه دادن به این سوال ها پیدا کند. مدلی که توضیح میدهد مغز هنگام استراحت (وقتی نمیخوانید، نمیبینید و نمیخورید) چه میکند. «جیمز کازلاسکی» محقق IBM نام این مدل را Grand Loop گذاشته است.
وی توضیح میدهد: مغز مقدار زیادی انرژی مصرف میکند تا کاری انجام ندهد و این راز بزرگی برای Neuroscience است. به این معنی که مغز از فرآیندی برخوردار است که انرژی را تنها در موقعیت های لازم و ضروری جهت پردازش مصرف کند و این فرایند خود نیاز به انرژی دارد.
به عقیده وی 90 درصد از انرژی که مغز استفاده میکند اساسا به حساب نمی آید و وقتی این رقم را با توجه به این موضوع در نظر بگیریم که مغز به طور کلی 20 درصد از انرژی کل بدن را مصرف میکند، رقم بسیار قابل توجهی است.
وی این مسئله را مطرح کرده است که مغز همواره مشغول چرخش سیگنال ها از طریق یکسری معبرها است که از نورون ها و بافت ها ساخته شده اند. کازلاسکی میگوید این معابر همانند خیابان های یک شهر هستند و مغز همواره در حال رصد پیاپی آنها است. این معابر خود از طریق سه ناحیه عملکردی در مغز هدایت میشوند: حسگری ( چه اتفاقی در حال رخ دادن است)، رفتاری (در مورد آن چه کار میتوانم بکنم) و حاشیه ای (معنی این اتفاق برای من چیست؟).
ناحیه هایی در مغز وجود دارد که مشغول ترکیب و پردازش اطلاعات جدید هستند اما به عقیده کازلاسکی بیشترین انرژی در مغز صرف این پردازش های حلقه ای و مداوم میشود. از آنجایی که این الگو حلقه ای و تکرار شونده است، به عنوان یک حلقه بسته در نظر گرفته میشود که در تضاد با باور قبلی در این مورد است که مغز اطلاعات و ورودی ها را از دنیای بیرون گرفته و آنها را بلافاصله تبدیل به خروجی تعاملی بدن میکند.
کازلاسکی برای آزمون این نظریه، مدل خود را از طریق شبیه ساز بافت نورونی IBM آزمایش کرده است که مجموعه ای از الگوریتم های شبیه ساز حرکت نورون ها در مغز است. وی توضیح میدهد که از یک دیدگاه تکاملی، این مدل میتواند همان مکانیزمی باشد که به واسطه آن انسان قابلیت پیش بینی وقایع در موقعیت های مختلف و بر اساس تجربیات گذشته را پیدا میکند.
این نظریه به شکلی ساده تر عبارت از این است که مغز انرژی خود را تنها صرف اموری میکند که ضرورت پردازش دارند. با رصد معابری که کازلاسکی تشریح کرده است، پردازش ها مشخص میشوند و این تشخیص خود نیازمند صرف انرژی است!
