برای اینکه بتوان دامنه تاثیر این دستور را مشاهده کرد سادهترین راه آن است که ببینیم چه تعداد از کارمندان شرکتهای تکنولوژی تحتتاثیر این تصمیم قرار گرفتهاند.
من در ابتدا به بررسی مهاجران هفت کشوری پرداختم که به موجب این دستور دچار محدودیت شدهاند و خیلی زود به این نتیجه رسیدم که صنعت تکنولوژی در آمریکا از مهاجران ایرانی بیش از مهاجران شش کشور دیگر بهره برده است و به همین دلیل بر روی ایران تمرکز کردم. بدین ترتیب در لینکدین به جست و جو پرداختم و لیستی از دانشگاههای ایرانی موجود در لیست 100 دانشگاه برتر جهان جمعآوری کردم (از جمله دانشگاه برجسته و معروف شریف) و بررسی کردم که فارغالتحصیلان این دانشگاهها در کجا مشغول به کار هستند (چه از نظر شرکت و چه از نظر مکانی). نتیجه بررسیهای من این شد که تقریبا 942 دانشجوی فارغالتحصیل از دانشگاههای معتبر ایران اکنون در استخدام 12 شرکت بزرگ تکنولوژی آمریکا هستند که هر کدام در حوزه فعالیت خود سهم عمده بازار را در اختیار دارند.
با توجه به موضوعی که اخیرا موسسه Cato به آن اشاره کرده است که از دهه 1980 تا به حال هیچ عملیات تروریستی به وسیله مهاجران در آمریکا اتفاق نیفتاده است و ذکر این موضوع که احتمال کشته شدن به دست یک تبعه قانونی آمریکا در خاک این کشور یک به 1.3 میلیارد است و دقت به این نکته که تا به حال هیچ مهاجر ایرانی در عملیاتهای تروریستی داخل خاک آمریکا دخیل نبوده است، به خوبی میتوان متوجه شد که هزینه و منفعت این تصمیم چگونه است.
هزاران نفر با ملیتهای مختلف زندگیشان را در خاک آمریکا بنا کردهاند، تکنولوژیای را توسعه دادهاند که برای همه مفید است و برای کمک به رفاه آمریکا مالیات خود را پرداخت کردهاند. اگر تنها یک نکته مثبت در مورد شرایط فعلی وجود داشته باشد آن هم این است که باعث شده به ما یادآوری شود آنهایی که امروز ورودشان به آمریکا قدغن شده و آنهایی که جلوی مهاجرتشان به این کشور گرفته شده آمریکا را به عظمت فعلی رساندهاند.