توسعه MQ-25 Stingray از سال ۲۰۰۶ در شکل های مختلفی در حال پیگیری بوده است. این برنامه در واقع بخشی از پروژه کلان نیروی دریایی با نام UCLASS است که با هدف تولید پهپاد سوخت رسان برای گسترش دامنه پروازی جنگنده های F/A-18، EA-18G و F-35C کلید خورد. در این پروژه چند شرکت مختلف از جمله لاکهید مارتین با طرحی مبتنی بر RQ-170 و نورثمن گروپ با طرحی بر پایه پهپاد X47-B حضور داشتند اما بوئینگ سال گذشته رقبای خود را از میدان به در کرد.
نمونه اولیه MQ-25 که با نام T1 آزمایش می شود، برای نخستین بار در فرودگاه «میدامریکا» سنت لوییس به مدت ۲ ساعت به صورت آزمایشی پرواز کرد. در این آزمایش T1 قابلیت های تاکسی، تیک آف و پرواز در مسیر از پیش تعیین شده خود را به نمایش گذاشت؛ هرچند در صورت لزوم خلبان هایی در ایستگاه زمینی امکان کنترل آن را داشتند.
کاپیتان «چاد رید»، از مدیران هوانوردی بدون سرنشین نیروی دریایی آزمایش موفق MQ-25 را حاصل دو سال تلاش عنوان کرده و آنرا نقطه عطف مهم و چشمگیری در برنامه نیروی دریایی می داند. با استفاده از این پهپاد می توان با تحویل چندین تن سوخت به ناوگانی شامل ۴ تا ۶ جنگنده، ضربات مهلکی را به دشمن وارد کرد.
بوئینگ تا دو سال دیگر چهار پهپاد سوخت رسان MQ-25 را به نیروی دریایی تحویل خواهد داد. قرار داد این شرکت با پنتاگون شامل آپشنی ۱۳ میلیون دلاری برای توسعه ۷۲ فروند از این پهپادها است که عملی شدن آن به عملکرد نمونه های اولیه این پرنده بستگی دارد.
منبع : دیجیاتو
