اگر ۲۰ سال گذشته اپل را نادیده گرفته و از تمام اخبار این کمپانی نیز بی خبر مانده باشید، باز هم احتمالاً یکی از محصولات این شرکت را از نزدیک دیده اید و حتما در نگاه اول طراحی جذاب و توجه به جزئیات در آنها شما را به فکر فرو برده است. این دقیقا همان هدف فلسفه طراحی محصولات اپل است: محصولاتی با طراحی‌های خاص و کاربر پسند؛ یا وسواس در طراحی مینیمال که استیو جابز فقید آغازگر آن بود؛ یا همان کمال‌گرایی.
اگر بخواهیم بگوییم که هدف اصلی اپل از حذف حسگر Touch ID فقط افزایش امنیت بوده، شاید بهتر باشد کمی بیشتر درباره این کمپانی تحقیق کنیم. می‌توان گفت که یکی از مهمترین دلایل آن، عقب ماندن اپل از رقبا در باریک کردن حاشیه دور نمایشگر بوده، زیرا اپل تا زمانی که از دکمه هوم خود و Touch ID تعبیه شده در آن استفاده می‌کرد، نمی‌توانست گامی بلند به سوی کم کردن حاشیه دور نمایشگر آیفون‌ها بردارد.
اما اپل صرفا به کوچک کردن حاشیه دور نمایشگر آیفون فکر نمی‌کرد. اپل سعی داشت که بار دیگر آیفون را متمایز کند. زیرا طراحی تکراری آیفون ۷ در میان دریایی از گوشی‌های اندرویدی چندان به چشم نمی‌آمد. دقیقا همین وسواس متمایز بودن اپل بود که منجر به معرفی آیفون X با آن ناچ معروف شد. مثل همیشه، دیگر شرکت‌ها به دنبال اپل از طراحی‌های مشابه جدیدترین آیفون‌ها در تولید و طراحی محصولات خود استفاده کردند (حذف جک ۳.۵ میلیمتری) و این بار هم شاهد ظهور گوشی‌های اندرویدی با بریدگی نمایشگر بودیم.
اما سوال اصلی چیست؟ اپل میزان امنیت Face ID را ۲۰ برابر Touch ID اعلام کرد و احتمال مشابه بودن دو اسکن صورت را چیزی در حدود ۱ در میلیون تخمین زد. اما گزارش‌هایی که اخیرا منتشر شده‌اند، از احتمال عرضه مجدد Touch ID خبر می‌دهند. به گفته این گزارش‌ها، اپل راهی را که چند سال قبل ناتمام گذاشته بود، به سرانجام رسانده و قصد دارد از سنسور Touch ID زیر صفحه نمایشگر در آیفون‌های ۲۰۲۰ استفاده کند. با این حال معرفی Touch ID حتی اگر زیر نمایشگر هم باشد، قدمی رو به عقب خواهد بود، زیرا اپل آنقدر روی قابلیت‌های Face ID مانور داده و آنقدر امنیت غیر قابل نفوذ آن را تبلیغ کرده است که عملا پلی برای بازگشت به مسیر قدیمیش باقی نگذاشته. البته اپل زیاد با بازگشت به عقب و جلوه دادن آن به صورت گام مثبت رو به جلو، بیگانه نیست (کافی است به مشکلات باتری آیفون نگاهی بیاندازید).
این طراحی دقیقا مشابه آینده‌ای است که زمانی سِر جاناتان آیو برای آیفون ترسیم کرده بود: آیفونی کاملا شیشه‌ای. البته کمی تا تبدیل شدن این ایده به واقعیت زمان لازم است ولی قدم اول می‌تواند حذف Face ID از صفحه نمایشگر و به دنبال آن حذف ناچ باشد. اما ابتدا اپل باید به کاربران این تضمین را بدهد که Touch ID جدید به اندازه Face ID کارآمد خواهد بود. دلیل این امر این است که کاربران فعلی آیفون از کارکرد Face ID رضایت دارند، چون به سادگی می‌توانند بدون نگرانی از چرب یا خیس بودن انگشت خود، قفل گوشی را باز کرده یا تنها با نگاه کردن به گوشی، برنامه مورد نظر خود را از اپ استور خریداری کنند.
اگر اپل بتواند از هر دوی این روش‌ها به صورت همزمان بهره ببرد، آیفون در عین راحتی، تبدیل به امن‌ترین گوشی نیز خواهد شد. تصور این که در صورت خیس بودن انگشت شما، آیفون توسط Face ID باز شود و یا در صورت تاریک بودن فضای محیط، Touch ID گوشی شما را باز کند، کمی بلند پروازانه است. البته اگر اپل بتواند هر دوی این سنسور‌ها را زیر نمایشگر جا دهد، شاهکار مهندسی را به اوج خود خواهد رساند. با این حال با تکنولوژی فعلی، باید به همین حالت ناچ و حسگر زیر صفحه نمایش بسنده کنیم.
آیا Face ID به عنوان پلی برای رسیدن تکنولوژی مورد نیاز Touch ID به زیر صفحه نمایشگر بوده است؟ آیا طراحی یک محصول، بیشتر از کاربردی بودن آن برای اپل اهمیت دارد؟ يا آیا اپل به کاربران محصولاتش گوش داده و به جای گرفتن تصمیمات وسواس گونه، کارایی محصولات خود را در اولویت قرار می‌دهد؟ برای یافتن پاسخ این سوال‌ها احتمالا باید چند سال بیشتر صبر کنید.
منبع : دیجیاتو
