قانونگذاران تنها گروهی نیستند که از پیشرفت های تکنولوژیک در حوزه مالی به ستوه آمده اند. محققان می گویند پس از بحران اقتصادی سال 2008، مصرف کنندگان اعتماد خود را به موسسات مالی از دست داده اند. علاوه بر این، عدم اعتماد به بانک های مرکزی در اقتصادهای توسعه یافته در حال افزایش است.
بانک های مرکزی در پاسخ به چالش های گفته شده، به طور جدی به معرفی رمزارز خود در پنج سال آینده فکر می کنند. محققان رمزارز صادر شده توسط بانک مرکزی را این گونه توصیف کرده اند:
«ارز دیجیتال ملی یا بانک مرکزی (CBDC)، نوعی دارایی دیجیتال است که توسط بانک مرکزی صادر شده و برای پرداخت در تراکنش های خرده فروشی یا عمده فروشی استفاده می شود. مدل خرده فروشی رمزارز ملی به عنوان جایگزین دیجیتال پول کاغذی توسط همه مردم و شرکت ها قابل استفاده بوده و مدل عمده فروشی نیز فقط توسط موسسات مالی مجاز مورد استفاده قرار خواهد گرفت.»
در ادامه گزارش به کاهش استفاده از پول نقد (خصوصاً در کشورهای در حال توسعه) و همچنین هزینه های به کارگیری آن و مشکلات لجستیکی مربوط به پول نقد نیز اشاره شده و از آن سو، روند استفاده از رمزارزهای غیرمتمرکز خصوصی در حال افزایش اعلام شده است.
در انتهای گزارش نوشته شده که قانونگذاران برای حفظ سلطه خود در پرداخت های عمومی، باید تمرکز خود را به بلاکچین و دیگر تکنولوژی های مرتبط معطوف کنند.
کمپانی IBM و اتاق فکر وابسته به این شرکت به نام OMFIF این گزارش را با همکاری 23 بانک مرکزی بزرگ در تابستان سال 2019 ترتیب دادند.
منبع : دیجیاتو