پژوهشگران این رفتار فداکارانه را زمانی مشاهده کردند که مقدار اندکی از آنتی بیوتیک LL37 (که در پوست انسان و سایر موجودات زنده برای از بین بردن عوامل بیماری زای خارجی ترشح می شود) را در مجاورت یک کلونی از باکتری E. Coli قرار دادند و تعداد کمی از باکتریها آنتی بیوتیک را به خود جذب کردند.
آنتی بیوتیک مورد بحث که به منظور ردیابی بهتر دستکاری شده و به رنگ سبز درخشان در آمده بود، باکتری هایی که آن را جذب خود کرده بودند کشت اما مابقی کلونی سالم مانده و به رشد خود ادامه دادند. در واقع این طور به نظر رسید که تعدادی از باکتری ها به صورت داوطلبانه خود را فدای حفاظت از کلونی کرده بودند.
در کنار آزمایش عملی، محققان یک مدل ریاضی نیز برای توضیح رفتار باکتری ها توسعه دادند که با تغییر متغیرها و نسبت آنتی بیوتیک-باکتری، یافته های قبلی را تأیید کرد و نشان داد که علی رغم کاهش نرخ رشد کلونی، سلول های باکتری مرده در دور نگه داشتن آنتی بیوتیک از دیگر اعضا موفق بوده اند.
البته پژوهش اخیر به تمام سؤالات دانشمندان پاسخ نداده اما به گفته ستار طاهری عراقی پژوهشگر ارشد پروژه، درهای جدیدی به روی علم پزشکی گشوده و با ارائه درک بهتر از نحوه تکامل باکتری ها، امکان مقابله مؤثر با آنها را فراهم خواهد کرد.
