این روزها همه به خوبی آگاه هستیم که توزیع نامساوی ثروت، در بسیاری از شهرهای کوچک و بزرگ جهان و در مقیاسی باورنکردنی و گیجکننده قابل مشاهده است. اما بد نیست بدانید گاهی این امر از مفهوم مطلق انتزاعی پیشی گرفته و عیانتر از همیشه به نمایش گذاشته میشود. در همین راستا عکاس حرفهای «جانی میلر» (Johnny Miller) از شهر کیپ تاون سعی در نمایش سایه روشنهای توزیع ثروت جهان در قالب مجموعهای از تصاویر تماشایی و تأثیرگذار است. او این تصاویر را در قالب پروژهای تحت عنوان «مناظر نامساوی» (Unequal Scenes) ثبت و ضبط کرده است.
او زمانی که در آفریقای جنوبی در حال تحصیل در رشتهی انسانشناسی بود به این مسئله توجه کرده و در واقع این امر الهامبخش او برای کار روی این پروژه عکاسی تأثیرگذار و برجسته بوده است. در سال ۲۰۱۶ او این ایده را گسترش داده و این بار کل جهان را مد نظر قرار داد. به همین دلیل اینبار او با استفاده از پهپادها و در قالب عکاسی هوایی بیش از صد تصویر از شهرهایی در کشورهای هند، تانزانیا، آمریکا و کنیا ثبت کرد.
در شماری از این تصاویر قدرتمند و تماشایی زاویه دوربین دورنمایی قابل تأمل از فاصله میان فقیر و غنی به تصویر کشیده است، بهطوری که شاید باورش سخت باشد که گاهی یک ردیف نرده، یک جاده معمولی یا یک تالاب چگونه بین خانه و کلبههای محقر قشر فقیر جامعه را از خانهها و عمارتهای لوکس و باشکوه طبقه مرفه جدا کردهاند.
عکاس خوشذوق ما باور دارد که قدرت این تصاویر بسیار بیشتر از یک نمایش صرف فاصله طبقاتی است، چون به مردم کمک میکند از زاویهای دیگر به تماشای انعکاس سبک زندگی خود و تأثیر آن روی دیگران بنشینند. نمایشی جالب از دو سبک زندگی که هر کدام گوشهای را به خود اختصاص داده، اما دنیایی از تفاوت را به تصویر کشیدهاند.
اما در راستای ثبت تصاویری عمیق و مؤثر، لازم بود که موقعیتهای مناسب شناسایی شوند که این امر نیازمند مقدار زیادی تحقیق و بررسی بود. میلر علاوه بر توجه به آمارهای ثبت شده، نقشه محلات فقیرنشین را نیز به دقت بررسی کرده و در کنار آن از توصیه افراد محلی نیز استفاده کرد. به علاوه او باید اجازه عکسبرداری در مناطقی خاص را دریافت میکرد و البته که باید بازخورد فعالیت خود را نیز در نظر میگرفت. چون عکسبرداری در شهرهای خطرناک یا مناطق مسکونی خصوصی گاهی ممکن است امنیت شخصی را در معرض خطر قرار دهد.
هدف از این پروژه در نهایت جلب توجه عمومی به داستان توزیع نامساوی ثروت در گوشه و کنار جهان است، پروژهای خلاقانه که در قالب عکسبرداری هوایی انجام شده است. جانی میلر امیدوار است که با استفاده از نیروی جلوههای بصری برجسته برای نمایش این تبعیض آشکار، فرصتی برای صحبت کردن در مورد این معضل فراهم کند که شاید، در نهایت منجر به پیدا کردن راه حلهای برای رفع این مشکل شوند.
میلر همچنین موفق به پیدا کردن یک سازمان غیرانتفاعی به نام «افریکندرون» (africanDRONE) شده است که تلاش میکند امکانات لازم را در اختیار افراد مشتاقی قرار دهد که دوست دارند با استفاده از پهپادها داستانهای آفریقا را پیش چشم عموم به نمایش بگذارند.