به گزارش آی تابناک : «جف فنتون»، نماینده شرکتی که این عینک را عرضه کرده، در حالی که کریستیان مشغول تماشای دنیای اطرافش در یکی از اتاق‌های مدرسه ابتدایی سابین بود، گفت: در این عینک دوربینی کار گذاشته شده که تصاویر جلوی آن با سرعت زیاد و کیفیت بالا ضبط شده و سپس بلافاصله به فرمتی تبدیل می‌شود که بدون نیاز به انجام عمل جراحی، امکان تماشای آنها را برای فرد استفاده‌کننده فراهم می‌آورد و در نتیجه، شخصی نابینا چون کریستیان، امکان واضح دیدن دنیای اطرافش را به دست می‌آورد».
کریستیان که هنگام تحویل و آزمایش عینک، از سوی خانواده و دوستانش در تگزاس امریکا احاطه شده بود، هنگامی که توانست حتی خطوط چهره آنها را برای اولین بار به گونه‌ای شفاف ببیند با هیجان نام دوستانش را صدا می‌زد: «جردن، جسی، بوستون... من می‌توانم شما را ببینم»، به چهره مادربزرگش نگاه می‌کرد: «مادربزرگ! چقدر دوستتان دارم»! و مدام سر بر می‌گرداند و اظهار شگفتی و هیجان می‌کرد.
به گفته مادرش، «سیلویا کاردناس»، هزینه تهیه این دستگاه با کمک افراد نیکوکار و خیر جمع‌آوری شده و به فرزندش که همراه با یک نوع اختلال عصبی دستگاه بینایی به نام septo-optic dysplasia متولد شده بود، اجازه تماشای دنیای اطرافش را می‌دهد. وضعیتی که از این بیماری نادر حاصل شده بود، کوچک ماندن شدید اعصاب بینایی در کریستیان و فرستادن سیگنال‌های بد به مغز او بود که به نابینا شدن او منجر می‌شد. او پیش از این مجبور بود با استفاده از عصایش بر تمام چالش‌های زندگی غلبه کند.
پدر او، «جراردو کاردناس» که از تماشای شادی فرزندش بسیار خوشحال شده بود، گفت: «این واقعا اتفاق هیجان‌انگیزی است؛ هیجانی از نوع عاطفی... می‌دانید؟ امیداورانه گمان می‌کنم این عینک نه تنها به او در مدرسه کمک خواهد کرد، بلکه او را قادر به تماشای چیزهایی خواهد کرد که تاکنون نمی‌توانسته ببیند».
کریستیان در تمام مدت از دیدن اشیاء اطرافش شگفتزده شده و مدام در حال چرخیدن در اتاق و تماشا و تجربهٔ دیدنی‌های جدیدش بود: اسباب‌بازی‌ها، اشخاص، چهره‌هایشان و...
شرکتی که عینک eSight را عرضه کرده در کانادا تاسیس شده و تاکنون چند ورژن از این عینک الکترونیکی را تولید کرده است که با استفاده از ویژگی‌های واقعیت مجازی، امکان به تصویر کشیدن دنیای واقعی را نیز برای برخی از کم‌بیناهای شدید مهیا می‌کند. والدین کریستیان اولین بار ورژن دوی این عینک را روی صورت دختری در دالاس دیدند و در عین ناباوری از قادر کردن فرزندشان به دیدن، به فکر تهیه چنین عینکی افتادند.
بر اساس آنچه کیلگورنیوز منتشر کرده، پزشکان وقتی که کریستیان در ۱۱ هفتگی عمر خود بود به والدینش گفتند که ممکن است فرزندشان قادر به دیدی بسیار بسیار اندک باشد یا این‌که اساساً نتواند هیچ چیزی جز سیاهی را ببیند!
عینکی که اکنون جای عصای سفید او را گرفته، در واقع یک ابزار پوشیدنی متشکل از دوربینی با کیفیت بالا در جلوست که می‌تواند تا ۲۴ برابر بزرگنمایی (زوم) را ثبت و بلافاصله تصاویر ثبت‌شده را به گونه‌ای پردازش کند که به کیفیتی فوق‌العاده بالا (super high-definition) تبدیل شده و در برابر دیدگان او به نمایش بگذارد.
