کد خبر: ۵۴۶۷
تاریخ انتشار: ۰۹:۵۸ - ۳۰ مرداد ۱۳۹۵ - 2016 August 20
کوتوله سفید به گونه ‌ای از اجرام فضایی گفته می شود که که با تلسکوپ معمولی و در شرایط عادی قابل رصد نیست.

کوتوله های سفید که می‌ توانند معمای کهکشان‌ ها نامیده شوند، آخرین مرحله تکامل بسیاری از ستاره‌ها محسوب می شوند. آن ها دارای وزنی نزدیک به وزن خورشید و حجمی به اندازه زمین هستند که نشان می‌دهد باید اجسامی بسیار چگال و فشرده باشند. چگالی آن ها حدود یک میلیون برابر چگالی خورشید است. یعنی یک فنجان از کوتوله سفید حدود 100 تن وزن دارد.

 

یک کوتوله سفید، ستاره‌ای است که دیگر سوخت هسته‌ای اش تمام شده و در نتیجه بسیار فشرده و کوچک می‌شود. چنین ستارگانی بسیار داغ هستند ولی آهسته آهسته دمای خود را از دست می‌دهند.

 

در سال 2009، منجمان انفجار نورانی یک ستاره مرده را به طور کامل از زمین مشاهده کردند. این ستاره مرده، در واقع یک کوتوله سفید بوده، سوخت هسته ای آن تمام شده بوده و در حال سقوط بوده است. این انفجار یک نواختر کلاسیک محسوب می شده است، یعنی یک انفجار ستاره ای بسیار کم یاب که تنها در کوتوله های سفید رخ می دهد.

 

ستاره شناسان توانستند قبل و بعد از انفجار این کوتوله سفید را مشاهده کنند. به طور کلی مشاهده رویدادهایی که منجر به انفجار یک ستاره می شود برای ستاره شناسان بسیار دشوار است، اما این اتفاق افتاد تا به آن ها نشان دهد قبل و بعد از یک نواختر کلاسیک دقیقاً چه تغییراتی در سیستم ستاره رخ می دهد.

 

یکی از مهم ترین تغییرات، مربوط به دگرگونی در جریان هیدروژن است. دانشمندان اعلام کرده اند که شاید میلیون ها سال طول بکشد که یک ستاره کوتوله سفید، هیدروژن کافی را برای منفجر شدن در یک نواختر کلاسیک انباشته کند.

 

اگر می خواهید بدانید که نواختر کلاسیک بعدی برای این سیستم چه زمانی رخ خواهد داد، باید بگوییم که تا یک میلیون سال دیگر باید صبر کنید!


تک شات

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
فیلم
جدیدترین اخبار