اگر در آینده نه چندان دور ربات شما مشغول دیدن تلویزیون و فیلم های سینمایی بود، تعجب نکنید و اینطور احساس نکنید که در حال وقت تلف کردن است. احتمالا ربات شما سخت مشغول کار و یادگیری است!
به گزارش «تابناک» بر اساس آنچه لابراتوار علوم رایانه ای و هوش مصنوعی MIT اذعان کرده است فیلم های تلویزیونی و کلیپ های ویدئویی میتوانند به هوش مصنوعی کمک کنند که تعاملات انسانی را یاد گرفته و پیش بینی کند. محققان این لابراتوار موفق به ساخت الگوریتمی شده اند که با تجزیه و تحلیل ویدئو ها و فیلم ها میتواند از آنها برای پیش بینی رفتار انسان ها استفاده کند.
با استفاده از 600 ساعت کلیپ و فیلم از نمایش های تلویزیونی مانند Big Bang Theory و The Office هوش مصنوعی قادر شده است بخش های از تعاملات انسانی را فراگرفته و موقعیت های منجر به آنها – نظیر دست دادن و در آغوش گرفتن – را پیش بینی کند.
بعد از آن که این الگوریتم هوش مصنوعی این فیلم ها را دیده و آنها را فرا گرفته است، محققان یک کلیپ جدید – که قبلا به این الگوریتم نشان داده نشده – را برای آن پخش کردند و از آن خواسته اند تا موقعیت های پیش رو را پیش بینی کند. بر این اساس این هوش مصنوعی موفق شده است 43 درصد از تعاملات در این کلیپ را به شکل صحیح تخمین زده و پیش بینی کند.
البته هوش انسانی در مورد مشابه قادر به آن بوده است که 71 درصد از تعاملات را به شکل صحیح پیش بینی کند اما محققان بر این باور هستند که تا همین جا نیز با توجه به آموزش ناقص، کار این الگوریتم بسیار عالی بوده است.
«کارل وندریک» مدیر ارشد این پروژه در این باره گفته است: حتی یک کودک خردسال نیز تجربیات بیشتری از این هوش مصنوعی دارد و من مشتاقم که ببینم بعد از چندین سال آموزش این الگوریتم چگونه خواهد بود.
البته این الگوریتم طبعا نمیتواند همانند یک انسان آنچه در این صحنه ها اتفاق می افتد را به شکل کامل درک کند بلکه ترکیب و حرکت پیکسل ها را برای شناسایی الگوها تجزیه و تحلیل میکند و سپس با استفاده از نتیجه گیری های خود وابستگی بین تصاویر گرافیکی و موقعیت های آتی احتمالی را حدس میزند.
وندریک یکی از سه فردی است که چندین سال بر روی این پروژه کار کرده اند و معتقد است که آموزشهای کافی و مورد اطمینان میتواند به نتایج مهمتری منجر شود.
برای مثال یک نسخه پیشرفته و بهینه شده از این سیستم میتواند در بیمارستان ها و برای جلوگیری ازآسیب دیدگی مورد استفاده قرار بگیرد. در نتیجه میتوان در اینگونه از محیطها پیش از آن که یک اتفاق ناگوار رخ دهد – برای مثال پرت شدن یک شخص از بلندی یا وقوع یک تصادف – با استفاده از ویدئوهای بدست آمده از دوربین ها، این اتفاقات را پیش بینی و از وقوع آنها جلوگیری کرد. همچنین به کارگیری این الگوریتم در ربات ها میتواند منجر به آن شود که این دستگاه ها در آینده خود به خود برای جلوگیری از این اتفاقات مداخله کنند.
