این ذرات هسته‌ای ظاهرا از مکانی در دریای بالتیک منتشر شده اما سطح آن هنوز به مرحله زیان آور نرسیده است. برخی متخصصان دلیل افزایش سطح مواد را ناشی از صدمه دیدن راکتور یا سلول سوختی زیردریایی هسته‌ای و یخ شکن روسیه یا انتشار سوخت مصرفی آن عنوان کرده اند.
سازمان «منع جامع آزمایش هسته‌ای» «CTBTO» روی صدها ایستگاهی نظارت می‌کند که از طریق فناوری‌های مختلف آزمایش سلا‌ح‌های هسته‌ای در سراسر دنیا را زیر نظر دارند. از این فناوری می‌توان برای کاربردهای دیگر نظیر تشخیص انتشار مواد رادیواکتیو نیز استفاده کرد، برای مثال یکی از این ایستگاه‌ها وجود «رادیونوکلئید» را در هوا پایش می‌کند. این مواد قادر به طی مسافت‌های طولانی در هوا هستند و اخیرا سطح برخی از ایزوتوپ‌های پرتوزا از جمله سزیم-۱۳۴، ید-۱۳۱، سزیم-۱۳۷، کبالت-۶۰ و روتنیوم-۱۰۳ در فنلاند و سوئد بیش از سطح عادی بوده‌اند.
به گفته متخصصان با توجه به ترکیبات احتمالا دلیل انتشار آنها آسیب به مدار اصلی راکتور یا سلول سوختی یک نیروگاه برق هسته‌ای است. از سوی دیگر به باور فعالان «صلح سبز» این مواد احتمالا ناشی از خرابی راکتور یا سلول سوختی زیردریایی هسته‌ای روسیه و یا انتشار سوخت مصرف شده آن است.
«مرکز ملی بهداشت و محیط زیست» هلند با انجام بررسی‌های دقیق‌تر منشا این ذرات پرتوزا را غرب روسیه اعلام کرده اما مکان دقیق آنرا مشخص نکرده است. متخصصان هلندی از «Kola NPP» یا پایگاه ناوگان هسته‌ای در دریایی «بارنتز» به عنوان ریشه‌های احتمالی نام برده‌اند. یکی دیگر از نقاط احتمالی هم ۳ راکتور هسته ای فعال در نیروگاه برق «Leningrad NPP» هستند که در نزدیکی «سنت پترزبورگ» واقع شده‌اند. همزمان روس‌ها هرگونه اشکال در نیروگاه‌های پترزبورگ و مورمانسک را رد کرده‌اند.
منبع : دیجیاتو
