گزارش‌های "آژانس محیط زیست اروپا" (EEA) نشان می‌دهد که صنعت هوانوردی، عامل سه درصد انتشار کربن در جهان است و جهان نیز امواج گرما، آتش‌سوزی و طوفان‌هایی را تجربه می‌کند که روز به روز شرایط بدتری را پیش می‌آورند.
دوام، نکته‌ای مهم در حوزه فناوری‌های صنعت هوانوردی است و سازندگان این گونه فناوری‌ها تلاش می‌کنند تا محصولاتی بادوام‌تر از پیش ارائه دهند.
برخی از فعالان محیط زیست به نقد برنامه‌هایی پرداخته‌اند که با عنوان "سبزشویی"(greenwash) شناخته می‌شوند و ادعا می‌کنند که کمک‌های زیادی برای کاهش خسارت‌های ناشی از سوخت هواپیما وجود ندارد. سبزشویی، واژه‌ای است که به دورویی انسان‌های به ظاهر دوستدار محیط زیست اشاره می‌کند و ادعا دارد که این افراد با نام حمایت از محیط زیست، به آن صدمه می‌زنند.
"پاول استین"(Paul Stein)، مدیر ارشد فناوری شرکت "رولز رویس"(Rolls-Royce) گفت: صنعت هوانوردی برای بهبود دوام محصولات، تحت فشار زیادی قرار دارد. فرودگاه‌ها نیز تلاش می‌کنند تا سوخت‌های بادوام را بیشتر در دسترس قرار دهند و موتورهای کارآمدتری را به کار ببرند.
کاهش انتشار کربن
صنعت هوانوردی متعهد شده که تا سال ۲۰۵۰، میزان انتشار کربن را تا ۵۰ درصد کاهش دهد. این صنعت در انگلیس، فراتر از این تعهدات پیش رفته و قصد دارد تا همین تاریخ، میزان انتشار کربن را به صفر برساند.
شرکت "ایرباس"(Airbus) در "نمایشگاه هوایی سنگاپور"(Singapore Airshow)، از یک مدل جدید هواپیما برای آینده رونمایی کرد که بال‌ها و ساختار متفاوتی دارد. نمونه ابتدایی این هواپیمای موسوم به "ماوریک" (Maveric)، دو متر طول و سه متر عرض دارد و در ساخت آن، اصول ایرودینامیک بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. ایرباس امیدوار است که این مدل جت بتواند مصرف سوخت را نسبت به مدل‌های کنونی، تا ۲۰ درصد کاهش دهد.
شرکت فرانسوی- ایتالیایی "ای‌تی‌آر"(ATR) نیز تمایل خود را به ارائه هواپیمایی ابراز کرده که ۴۰ درصد کمتر از هواپیماهای دیگر، سوخت مصرف می‌کند. ابداع این هواپیما، تعادلی را میان مصرف سوخت و سرعت به نمایش می‌گذارد.
سرعت کند راه‌حل‌ها
در راستای کاهش آسیب به محیط زیست، گام‌هایی نیز برای تولید هواپیماهای الکتریکی برداشته شده است. شرکت مهندسی "ماگنیکس"(magniX)، نخستین هواپیمای تمام‌الکتریکی جهان را طراحی کرده و آزمایش‌های پرواز آن را در کانادا انجام داده است.
شرکت سوئیسی "اسمارت‌فلایر"(Smartflyer) نیز یک هواپیمای هیبریدی-الکتریکی ابداع کرده که برای استفاده چهار سرنشین طراحی شده و قرار است نخستین پرواز آن در سال ۲۰۲۲ صورت بگیرد. این هواپیما، سر و صدای کمتری دارد و به خاطر استفاده از سوخت‌های کم‌هزینه، استفاده از آن نیز با هزینه کمتری صورت می‌گیرد.
با وجود تصمیم‌گیری برای انجام دادن چنین پروژه‌هایی، "آلدو مونتاناری"(Aldo Montanari)، مدیر روابط کاربری این شرکت متذکر شد که چنین پروژه‌هایی، با سرعت انجام نخواهند شد.
وی در این باره گفت: فشار چنین پروژه‌هایی، بسیار زیاد است و من باور دارم که صاحبان صنایع این موضوع را درک کرده‌اند که انجام دادن این پروژه‌ها، زمان می‌برد و طی یک سال عملی نیست.
سوخت‌های زیستی، یکی از روش‌های اصلی کاهش انتشار کربن هستند که مورد توجه صنعت هوانوردی قرار گرفته‌اند و چندین فرودگاه در سال‌های اخیر با استفاده از این سوخت‌ها، پروازهای تجاری را انجام داده‌اند. مشکل اینجاست که سوخت‌های زیستی، هزینه‌ای بیش از سوخت‌های معمولی به همراه دارند.
به رغم تمام تلاش‌های صورت گرفته در این زمینه، مدافعان محیط زیست، صنعت هوانوردی را متهم کرده‌اند که حرکت بسیار آهسته‌ای دارد زیرا شواهد بیشتری در مورد پیامدهای مخرب تغییرات آب و هوایی به چشم می‌خورد.
"دوی زلوک"(Dewi Zloch)، از فعالان حوزه اقلیم و انرژی گفت: ارائه هواپیماهای بادوام، به زمان بسیار زیادی نیاز دارد. اجرای راه‌حل‌های حوزه فناوری، دهه‌ها به طول خواهد انجامید.
منبع : ایسنا
