پردازنده‌های Intel Tiger Lake U مشخصا از گرافیک مجتمع عظیمی با 96 واحد اجرایی بهره می‌برند. اگر میزان هر واحد اجرایی یا پردازنده جریانی (یا هر چه که شما می‌نامید) به همان مقدار گذشته باشد، پس شاهد 768 هسته خواهیم بود. فرکانس 1.2 گیگاهرتز یعنی این هسته‌های قاد هستند توان محاسباتی 1.84 ترافلاپ را ارائه دهند. به شکل جالبی این همان مقدار توان گرافیکیست که از نسخه اصلی پلی استیشن 4 سونی به یاد داریم.
این لیک ظاهرا از آزمایشگاه خود اینتل نشأت گرفته زیرا درایور استفاده شده "ReleaseInternal" یا عرضه داخلی (برای استفاده در داخل شرکت) نام دارد. گرافیک مجتمع Tiger Lake با پردازنده مرکزی همراه است که از فرکانس 3.1 گیگاهرتز بهره مند بوده و باید قادر باشد که قسمت محاسباتی بازی‌ها را مدیریت کند. در چنین سطحی از قدرت، Intel Tiger Lake قصد دارد نگرش ما به گرافیک‌های مجمتع را با یک انقلاب روبرو کند. اینتل می‌تواند به بهینه سازی درایورها و بهبود تجربه GUI بپردازد و سرانجام با Tiger Lake ما شاهد حضور معماری Xe خواهیم بود.
پردازنده Tiger Lake موبایل اینتل تقریبا همان گرافیک DG1 در فرم فاکتور موبایل است زیرا از همان مشخصات و معماری بهره می‌برد. تنها تفاوت میزان مصرف است و باید ببینیم که این مدل با توان حرارتی 25 وات همراه شده یا 15 وات که هر کدام یک تفاوت عظیم را به همراه دارد. با تمام این اوصاف می‌توانیم تصور کنیم که این گرافیک مجتمع، نمونه Nvidia MX 150 و احتمالا حتی MX 250 را حسابی با مشکل مواجه کند. در حقیقت به همین علت شنیده‌ایم که انویدیا قصد کاهش قیمت لاین آپ پایین رده خود را داشته و البته مشغول آماده سازی MX 350 برای مقابله با Tiger Lake است.
با این وضعیت اگر شما قصد تهیه یک گرافیک مجزای مناسب مانند GTX 1650 (حداقل) را نداشته باشید، گرافیک مجتمع Tiger Lake ارزش بالایی در دسته پایین‌تر گرافیک‌ها (مانند MX 250) از خود بجای می‌گذارد که کار فروش گرافیک‌های پایین رده بسیار سخت خواهد کرد. مشخصا تولید کنندگان نیز ترجیح می‌دهند وارد پروسه پیچیده تعبیه یک سیستم خنک کننده و راه حل‌های تامین توان برای یک چیپ مجزای جدا نشوند که همان سطح قدرت پکیج Intel Tiger Lake را فراهم می‌کند. یکی از نگرانی‌ها در حال حاضر اما توانایی اینتل در تامین تقاضاست که می‌تواند به نفع لاین آپ Nvidia MX تمام شود.
منبع : سخت افزار
