مهم‌ترین ویژگی این نانوژل‌های مهندسی شده، توانایی آنها در اصلاح شیمیایی بسیاری از مولکول‌های زیستی است. این اصلاحات موجب می‌شوند تا نانوژل‌ها نسبت به ژل‌های کنونی که با روش‌های دیگری تهیه می‌شوند، ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی متفاوتی داشته باشند. چنین سیستم‌هایی که ظرفیت مقابله با بیماری‌های خاص را دارند، می‌توانند ابزار کارآمدی برای متخصصان سرطان‌شناسی در آینده باشند.
پژوهشگران در این بررسی، توسعه نانوژل‌های چندکاره را برای درمان سرطان مورد بررسی قرار دادند. نانوژل‌ها با کمک مجموعه‌ای از اصلاحات شیمیایی می‌توانند این قابلیت را پیدا کنند تا دارو را به محل مورد نظر برسانند، زیست‌نشانگرها را شناسایی کنند و ویژگی‌های مربوط به تخریب تومور را تشخیص دهند.
پژوهشگران، نانوژل‌هایی مصنوعی ابداع کردند که حاوی کربوکسیلیک اسید و گروه‌هایی از مواد شیمیایی بودند که وجود آنها در مولکول‌های طبیعی، متداول است. این مواد شیمیایی، امکان اصلاح نانوژل‌ها را برای پژوهشگران فراهم می‌کنند. ادغام این اصلاحات، به نانوژل‌ها کمک می‌کند تا بتوانند دارو را به محل مورد نظر منتقل کنند.
"جان کلگ"(John Clegg)، پژوهشگر دانشگاه تگزاس و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: نانوژل ما، ساختار ساده‌ای دارد. ما این نانوژل را با استفاده از پلیمر و آب ساخته‌ایم. نانوژل پس از اصلاح و تنظیم شدن با گروه‌های زیستی گوناگون، فعالیت هر گروه را حفظ می‌کند؛ در نتیجه می‌توان گفت که هم ساده و هم پیچیده است.
پژوهشگران باور دارند که این نانوژل می‌تواند عملکردی مانند روش‌های پزشکی دقیق را انجام دهد. پزشکی دقیق، یک مدل درمانی است که با کمک تصمیمات پزشکی، تمرین‌ها یا داروهای مخصوص به هر بیمار، شخصی‌سازی مراقبت از سلامتی را امکان‌پذیر می‌کند. شاید این نانوژل نیز بتواند چنین ویژگی‌هایی را در فرآیند درمان به همراه داشته باشد.
کلگ افزود: اگر نانوذرات موجود در نانوژل، به اندازه کافی در کاربردهای پزشکی کارآمد باشند، باید با نیازهای هر بیمار مطابقت پیدا کنند. ما باور داریم که این نانوژل می‌تواند با ویژگی‌های منحصر به فرد هر بیمار سازگار شود و به فرآیند درمان سهولت بخشد.
این پژوهش، در مجله "Science Advances" به چاپ رسید.
منبع : ایسنا
