نگاه اختصاصی به USB Killer، قاتل بی رحم دنیای دیجیتال

دو الی سه سال پیش، برای اولین بار نام یک قطعه بی رحم در دنیای دیجیتال و سخت افزار خبرساز شد؛ USB Killer که هنوز هم مبدأ و خواستگاه آن به شکل دقیق مشخص نشده است. برخی آن را به روس‌ها نسبت داده و برخی دیگر هم این قطعه مهلک را نتیجه آزمایش‌های کاربران مستقل می‌دانند. به هر حال هرچه که هست، فلش درایوهای USB Killer محصولاتی خطرناک هستند که می‌توانند تنها در عرض چند ثانیه هر دستگاهی که بدان متصل می‌شوند را نابود کنند.

پس از مدت‌ها، یک دانشجوی سابق دانشگاه St. Rose در ابتدای امسال نام USB Killer را مجدداً بر سر زبان‌ها انداخت. این دانشجوی عصبانی که مشخصاً از تعادل روانی هم برخوردار نبود، 66 کامپیوتر دانشگاه St. Rose را با اتصال USB Killer از بین برده و نزدیک به 60 هزار دلار خسارت مالی را متوجه این دانشگاه کرد. البته بعد از آن دادگاه وی را محکوم تشخیص داده و حکم‌های سنگینی را برای این دانشجوی دیوانه صادر کرد.

این قطعه چیست؟ مکانیزم عملکرد آن چطور بوده و چرا می‌تواند تنها در عرض چند ثانیه باعث نابودی هر چیزی شود که به آن متصل شده است؟ ما با در اختیار گرفتن یک USB Killer و بررسی آن از نزدیک، پاسخ تمام این سؤالات شما عزیزان را خواهیم داد. این برای اولین بار است که یک وب سایت فارسی زبان با در اختیار گرفتن USB Killer اقدام به آنالیز و بررسی آن از نزدیک می‌کند.

فلش درایوهای USB Killer در چند نمونه طراحی شده‌اند که بسته به سازنده آنها، از بردها و مدارهای متفاوتی استفاده شده است. در این مورد که آنها توسط شرکت و سازندگان بزرگ الکترونیکی تولید می‌شود، شکی نداریم. این را از طراحی و لحیم قطعات متوجه شده‌ایم. حتی اسامی برخی از قطعات الکترونیکی بسیار ریز نظیر SMDها پاک شده است. در نگاه نخست، تنها یک فلش درایو ساده را مشاهده می‌کنید، اما در عمل USB Killer محصولی کاملاً متفاوت است.

مکانیزم عملکرد آنها بسیار ساده است؛ یک خازن که پس از اتصال به درگاه USB، به سرعت از ولتاژ 5 ولت DC تغذیه کرده و خود را شارژ می‌کند. پس از شارژ کامل، نیروی جمع شده را به منبع بازگردانده و باعث القاء یک ولتاژ و جریان بالا به درون سیستم می‌شود. زمان شارژ و نوع خازن می‌تواند در مدل‌های USB Killer متفاوت بوده اما در نهایت عملکرد تمامی آنها یکسان است.

همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید، در USB Killer ما جای تراشه حافظه و کنترلر خالی است.

در این مدل خازن در یک زیر پوشش قیری قرار گرفته است؛ در اکثر مدارهای الکترونیکی، خصوصاً در گونه‌های ارزان قیمت، IC یا مدار مجتمع قیری را خواهیم دید که به شکل مستقیم به برد لحیم شده و متصل می‌شوند. امکان تعویض و جا به جایی آنها وجود ندارد. این قیر ترکیب شیمیایی Epoxy است که در زیر آن می‌توان قطعات الکترونیکی را مستقیم به برد لحیم کرده اما در اکثر موارد، برای مدارهای مجتمع استفاده می‌شوند.

از کیفیت پایین و خشک بودن این قیر مشخص است که قطعاً در زیر آن مدار مجتمعی قرار نگرفته و تنها یک خازن با ظرفیت بالا را شاهد هستیم.

اولین قربانی آزمایشی USB Killer ما، یک تلویزیون Samsung بود. این تلویزیون که به دلیل شکستن پنل عملاً از کار افتاده و تنها بردهای آن سالم بود، موش آزمایشگاهی ما برای استفاده از USB Killer شد! ولتاژ درگاه USB در این تلویزیون همانند استانداردهای 5 ولت بوده و از آنجایی که USB Killer را به درگاه USB HDD متصل کردیم، از جریان 1 آمپر بهره مند شدیم.

زمان ثبت شده با کرنومتر، 5.5 ثانیه از زمان اتصال تا انهدام تلویزیون بود! در آزمایش‌های اولیه ما، تمامی تراشه‌های حافظه اعم از ذخیره ساز و RAM، تراشه ROM، تراشه پردازشی SOC و چند قطعه الکترونیکی دیگر، در همان لحظات اولیه نابود شدند.

این احتمال وجود دارد که با نصب به درگاه‌های 0.5 آمپر و یا حتی 2.0 آمپر، زمان انهدام تغییر کند. به یاد داشته باشید که از نصب فلش درایوهای مشکوک به سیستم خودداری کنید. در صورتی که در یک مکان عمومی کار می‌کنید، اجازه نصب فلش درایو به افراد ناشناس را ندهید. ظاهراً پای USB Killer به ایران هم باز شده، پس حسابی مراقب باشید. نابودی و سوختن قطعات پس از اتصال یک USB Killer حتمی است.

منبع : شهر سخت افزار