برای برخی، این اصطلاحات، تنها لغات معمولی هستند. اما بیایید برخی اشتباهات را تصحیح کنیم. ممکن است. اصطلاحاتی که در ادامه به آنها میپردازیم تا به حال به گوش شما نخورده باشد اما دانستن آنها خالی از لطف نیست.
شاید گمان کنید که پروازهای مستقیم همان پروازهای بدون توقف هستند، اما این اشتباه است. پرواز مستقیم پروازی است که با یک شماره پرواز، یک یا چند بار بین مبدا و مقصد توقف میکند. مسافران یا در هواپیما میمانند، یا خارج میشوند یا هواپیمای خود را عوض میکنند. تا زمانیکه با همان شماره پرواز سفر کنید، آن پرواز مستقیم است. چرا چنین پروازهایی وجود دارند؟ این سیستم، از چند دهه پیش بهجای مانده است؛ یعنی زمانیکه بلیط هواپیما را ازطریق سیستم توزیع جهانی به وسیله آژانسهای مسافرتی به فروش میرسیدند.
برای مثال، آمریکاییها در سفر بین اورلندو تا دوبلین، (با یک شماره پرواز) پرواز مستقیم داشتند، اما همین پرواز در شارلوت توقف میکرد و مسافران باید هواپیمای خود را تغییر میدادند. هنوز هم این پروازهای آمریکایی در مقایسه با پروازهای بدون توقف طرفداران بیشتری دارد. بسیاری از هواپیماییها همین کار را در پیش میگیرند که برای مسافران قابل درک نیست. اگر بخواهید چند ساعت در سفر صرفهجویی کنید، بهترین کار رزرو بلیط هواپیمای بدون توقف است.
اصطلاح پیشخدمت، زمان بسیاری است که دیگر استفاده نمیشود و حتی حس بدی در کارکنان ایجاد میکند. امروزه بهترین اصطلاح برای خدمه پرواز، مهماندار است.
این همان چیزی است که مهماندارها، بهصورت غیرعمد، اشتباهی استفاده میکنند. فاینال اپروچ یا نزدیک شدن نهایی (final approach) به آخرین مرحله پرواز هواپیما مربوط میشود که در فاصله چند متری باند فرودگاه سفرش را کامل میکند. خدمه پرواز به اشتباه میگویند که هواپیما در فاینال اپروچ قرار دارد، درحالیکه هنوز در ارتفاع ۳,۰۴۸ متری یا بیشتر از سطح زمین در حال پرواز است. باید نام این وضعبت را فاینال دیسنت یا فرود نهایی (final descent) گذاشت. زمانیکه هواپیما به حالت فاینال اپروچ میرسد، حتی خود مهمانداران هم باید سر جاهایشان محکم بنشینند؛ این از آن دست قوانینی است که ربطی به نوع بلیط هواپیما ندارد و همه باید رعایت کنند.
این دو کلمه به خصوص در رسانه، به اشتباه، بهجای یکدیگر استفاده میشوند. سازمان بینالمللی هوانوردی غیرنظامی، حادثه را اتفاقی میداند که منجر به جراحتهای جدی یا کشنده مسافران یا خسارت به بدنه هواپیما میشود. رویداد شدت کمتری دارد و به بینظمیهایی در روند معمول پرواز مربوط میشود. عبور هواپیما از روی باند فرودگاه با چند زخم سطحی، رویداد محسوب میشود نه حادثه.
استاپ اور (stopover) زمانی است که مسافران در سفر خود به شهرها و مقصدهای متفاوت، بیش از ۲۴ ساعت در شهر اقامت کنند. لی اور (layover) مربوطبه توقفهای بین دو مقصد است که کمتر از ۲۴ ساعت به طول میانجامند. درواقع، برای یک شب ماندن در یک مقصد (که ۲۴ ساعت نمیشود) از لی اور استفاده میکنند. زمانیکه هواپیمای خود را عوض میکنید و این روند یک تا دو ساعت طول میکشد، به آن کانکشن یا ارتباط میگویند.
زمانیکه هواپیما پایین میآید، مسافران میتوانند به هرکس که دوست دارند زنگ بزنند. ممکن است شخصی بهطور ندانسته بگوید: «ما هنوز در باند فرودگاه هستیم.»، در صورتی که باند فرودگاه یک مسیر باریک است که هواپیما در آن تیک آف میکند یا فرود میآید. هواپیماها از باند فرودگاه به تاکسیویها تغییر مسیر میدهند تا شما بتوانید به ساختمان ترمینال فرودگاه برسید.
درضمن، اگر جایی، بخصوص در رسانه، شنیدید که از اصطلاح آسفالت یا تارماک استفاده کردند، اشتباه است. از تارماک یا آسفالت اشتباهی به جایی تعبیر میکنند که هواپیماها را در آنجا پارک میکنند یا روی زمین به حرکت درمیآورند. صحیح این است: به جایی که هواپیماها را در آن پارک میکنند صحن فرودگاه گفته میشود.