به گزارش تابناک؛ تکلیف باشگاه هاى ایران که در لیگ آسیا، پشت سر هم مى بازند و بزرگانشان، انگار که مسابقه باخت گذاشته اند، چه مى شود؟
باشگاه هاى بازنده، مگر تیم ملى برنده را قادرند تغذیه کنند؟ مگر تیم ملى قوى، برآیند یک لیگ جاندار و خوندار نیست؟ پس چرا در همه این سالها، دست بکار نشده ایم؟ چرا باشگاه هاى ما مرتب مى بازند؟ به ژاپن، به کره، به عربستان و حالا به ازبکها و قطرى ها!
قدم ویلموتس مبارک ولى قبل از او، این ماییم که وظیفه داریم استقلال، این تیم بزرگمان را، به این حال و روز دچار نکنیم! این وظیفه ماست که پرسپولیس را در اندازه واقعى اش بخواهیم! و سپاهان را، پدیده را، ذوب آهن را و بقیه را! سپیدرود را به حال خودش رها نکنیم! نساجى را دریابیم! تراکتورسازى را، کمک کنیم -بى طمع و بى منت- تا در حاى حقیقى اش بایستد و نفت آبادان را و فولاد اهواز را!
فوتبال ایران ویلموتس را با ضرب و زنگ وارد مى کند، ولى بیشتر باید چرخه دانش خود را به دست مردان پر دانش بسپارد! به واسطه فقدان دانش، کارى که در سالهاى اخیر با استقلال انجام دادیم، مسلمان نشنود، کافر نبیند! استقلال که بزرگ این فوتبال است!
منبع:آی اسپورت