به گزارش تابناک؛ اختلافات، بمبها و بلایای طبیعی در میان تمامی عوامل دیگر، در از بین رفتن برخی از بناهای تاریخی بزرگ و مشهور جهان تاثیر دارند. یکی از مهمترین آنها عجایب هفتگانه دنیای باستان است؛ مجموعهای از سازههای برجسته که توسط چند نویسنده یونانی فهرست شدهاند و در مدیترانه شرقی قرار دارند. اینجا تصاویری را که برخی از هنرمندان و طراحان به تصویر کشیدهاند، مشاهده خواهید کرد؛ این تصاویر نشان میدهد این مکانها در گذشته به چه شکلی بودهاند. علاوه بر آن، تصویر کنونی بنا را نیز به شما نشان خواهیم داد.
این تندیس حدودا ۳۳ متری در بندر Mandraki یونان واقع شده بود و پاهای آن روی پایههایی به ارتفاع ۱۵ متری قرار داشت تا قایقها بتوانند در میان پاهای این مجسمه تردد کنند. این سازه تندیس خدای خورشید، هلیوس (Helios)، بود که ۲۸۰ سال قبل از میلاد مسیح، از سلاحها و سپرهای ذوبشده ارتش قبرس (Cypriot) که رودس اخیرا آنها را شکست داده بود، ساخته شد.
تنها نیم قرن پس از ساخت آن، در اثر زلزله، غول رودس واژگون شد؛ اما ویرانههای آن پس از ۸۰۰ سال باقی ماند تا بازدیدکنندگان از دیدن این شگفتی حیرت کنند. طبق آنچه که در تاریخچه «Theophanes the Confessor» بعدها مسلمانان به رودس هجوم بردند و این مجسمه را از هم باز کرده و بهعنوان شی اسقاطی فروختند.
و امروز هیچ اثری از این مجسمه در این بندر وجود دارد.
آیا باغهای معلق بابل واقعا وجود داشتهاند؟ ممکن است این باغها فقط بخشی از تصورات یک سفرنامهنویس در دوران باستان باشد.
در نسخههای خطی بابل که در ۵۰ مایلی جنوب بغداد امروزی در عراق قرار دارد، هیچ اشارهای به این باغها نشده است. اما اگر چنین جایی وجود داشت، قطعا یک شاهکار مهندسی بهشمار میرفت، چون به ماشینی پیچیده برای رساندن آب به تراسهایی در ارتفاع ۲۰ متری نیاز داشت.
و امروزه این مکان بدون این باغها جذابیت چندانی ندارد...
اینجا مقبرهای است که برای Mausolus، حاکم منطقه باستانی آسیای صغیر به نام کاریا، ساخته شده بود. جالب است که اسم آخرین پادشاه به کلمهای برای نام آرامگاه تبدیل شده است. این سازه ترکیبی از معماری یونانی، خاور نزدیک و مصری بود و در ساخت آن از مرمر آناتولی و کوههای پنتلیک استفاده شده بود. زمانی که آرامگاه حفر میشد، بقایای قربانی گاو، گوسفند و پرندگان برای فردی که دفن شد، گذاشته شد.
چند زلزله در قرن ۱۳ به این آرامگاه آسیب زد و علیرغم تعمیرات و بازسازیها، چیزی از آن در بدروم ترکیه باقی نمانده است.
این مجسمه طلایی و عاجی ۱۲ متری اثری از مجسمهساز یونانی به نام فیدیاس (Phidias) بود که در معبد زئوس، به منظور تحتالشعاع قرار دادن آتن، ۴۳۵ سال قبل از میلاد مسیح توسط Eleans ساخته شد. متاسفانه بدنه و تخت این مجسمه که ادعا میشد یکی از عجایب جهان است، از چوب ساخته شده بود و نتوانست از آتشسوزی سال ۴۲۶ قبل از میلاد جان سالم به در برد.
ویرانههای پراکنده از این معبد هنوز هم در حفاریها پیدا میشود، اما این سالن دیگر وجود ندارد.
این ساختمان حدودا ۳ بار ساخته و ویران شده است. یونانیان باستان، گوتهای (یکی از قبایل ژرمنی شرقی) قرن سومی و مسیحیان اولیه، هر کدام به یک اندازه با خشم خود اینجا را نابود کردند؛ اولین کسی که معبد آرتمیس را تخریب کرد، Herostratus بود که بهخاطر شهرت چنین عملی را انجام داد؛ سپس گوتیها زمانی که از دست رومیها فرار میکردند، این معبد و کل شهر را نابود کردند.
در نهایت گروهی از مسیحیان این بنا را در سال ۴۰۱ میلادی تخریب کردند و فقط پی و یک ستون باقی ماند؛ امروزه شما میتوانید این بقایا را مشاهده کنید، اما قطعا یادآور زیبایی و شکوه گذشته نیست.
تمامی برجهای فانوس دریایی که پس از برج فانوس دریایی اسکندریه ساخته شدند، با این برج مقایسه و قضاوت میشدند.
این سازه که توسط سوسترات ساخته شد، دارای این ویژگیها بود: آتشی همواره سوزان در بالای برج استوانهای برای راهنمایی ملوانان در شب، دیوارهای هشت ضلعی در وسط و پایهای مربعی.
راهپلهای مارپیچ به سمت بخشی از برج که کارکنان مشغول به کار بودند، منتهی میشد که گویا مجسمهای از هلیوس نیز آنجا قرار داشت.
این سازه بین قرن ۱۲ تا ۱۵ میلادی آسیبهای زیادی دید و به تعمیر نیاز داشت. در اواخر قرن ۱۵، یکی از پادشاهان اسکندریه قلعهای را روی ویرانههای این برج بنا کرد.
این هرم حدود ۴۵۰۰ سال قبل از سنگهای سنگینی که وزن هر یک به بیش از ۱۵ تن میرسید، ساخته شد و به مدت حدود ۴ هزار سال، بلندترین سازه دستساز بشر تلقی میشد.
حفاریهایی که در اطراف هرم انجام شده، نشان میدهد که احتمالا حدود ۱۰۰ هزار کارگر ماهر و تنومند از سراسر کشور به اینجا آمده و در شهر موقتی زندگی میکردند تا اهرام این منطقه را بسازند.
هرم بزرگ جیزه تنها بازمانده از عجایب هفتگانه دنیای باستان است و بزرگترین هرم از اهرام سهگانه مصر محسوب میشود. این بنا آخرین مورد از عجایب هفتگانه است، اما قطعا این عجایب بیشتر از این تعداد بودند که در طول زمان از بین رفتهاند.