از سوی دیگر، چهار پای این ربات از مادهای با ضخامت ۱۰۰ اتم ساخته شده که شامل یک لایه پلاتین و مقداری تیتانیوم میشود. البته محققان میتوانند به جای تیتانیوم از گرافن هم برای ساخت این پا استفاده کنند.
با توجه به حضور سلولهای خورشیدی، با تاباندن لیزر، جریان الکتریکی حاصل از آن به طور متناوب بین پاهای جلو و عقب جابجا شده و آنها را به حرکت در میآورد.
رخ دادن چنین اتفاقی باعث میشود که پلاتین منبسط شده و این در حالی است که تیتانیوم به حالت سفت خود باقی میماند. هنگامی که جریان از کار میافتد، پا دوباره به حالت عادی برمیگردد که نتیجه آن حرکت کردن ربات است. این ربات چهارپا به قدری کوچک است که میتوان آنها را با استفاده از سوزنهای زیرپوستی به بدن تزریق کرد.
البته آنها در حال حاضر میتوانند تنها در حد عرض یک ناخن زیر پوست جابجا شوند. محققان در تلاش هستند تا جدا از پیدا کردن منابع انرژی متفاوت، گزینههای دیگری مانند حسگرها، ساعت و سیستم کنترل را به این رباتها اضافه کنند.