همانطور که خواندن و درک متون تحقیقاتی، سعی و تلاش بسیار می‌خواهد، نوشتن یک متن علمی نیز آسان نیست و مختصص خود را می‌طلبد. جالب اینجاست که یک روانشناس بالینی به نام دنیس آپر نیز هم چنین نظری دارد و سال ۱۹۷۴ کوتاهترین متن علمی در جهان را منتشر کرده که هیچ کلمه‌ای در آن نوشته نشده اما با تعریف متن علمی خوانایی دارد.
در میانه های دهه ۷۰ میلادی، آپر با فلج قلم مواجه شد که بسیاری از نویسندگان به آن بر می‌خورند و تصمیم گرفت در این باره تحقیق کند. شخصی که با این مشکل دست و پنجه نرم کند قادر نیست برای مدتی متنی بنویسید و روانشناسان آن زمان نیز تحقیقی در مورد این مسئله منتشر نکرده بودند.
موضوع تحقیق انتخاب شده توسط این متخصص موجب شد که خود او نیز با فلج قلم مواجه شود و متن علمی او هیچ کلمه‌ای نداشته باشد. بنابراین سال ۱۹۷۴ میلادی، کوتاهترین متن علمی منتشر شده در جهان با عنوان «تلاش ناموفق یک خودرمانگر برای فلج قلم» یا The unsuccessful self-treatment of a case of 'writer's block در نشریه Journal of Applied Behavior Analysis منتشر شد.
از این تحقیق جالبتر، نظر بررسی کنندگان آن است که در نشریات منتشر شده و به جاذبه‌ی اصلی آن بدل گشته. یکی از بررسی کنندگان با آب لیمو و اشعه ایکس سراغ این مقاله رفت تا راز نهفته در آن را بگشاید. او در پایان مدعی شد که با تمامی روش های ممکن به بررسی این متن علمی پرداخته و با این وجود نتوانسته ایرادی در طراحی یا نوع نوشتار آن بیابد.
منتقد دیگری پیشنهاد داده که این نسخه بدون هر گونه اصلاحی منتشر شود چرا که هم اکنون طبق تعریف، کوتاهترین متن علمی منتشر شده در جهان به شمار می‌رود و در مقایسه با دیگر متون علمی، تحقیق کاملی درباره ی فلج قلم به حساب می‌آید.
